پرسش و پاسخ
برای کارهایی مثل وبلاگ‌نویسی، تفاوتی نمی‌کند که از چه نوع هاستی استفاده کنید؛ ولی به طور کلی می‌توان گفت که به دلیل امنیت بیشتر سیستم عامل لینوکس، هاست‌های لینوکسی امنیت بیشتری دارند.
هاستی که بر روی یک کامیپوتر (همان کامپیوتر قدرتمندی که در بالا به آن اشاره شد) با سیستم عامل لینوکس قرار دارد، هاست لینوکسی و هاستی که بر روی یک کامیپوتر با سیستم عامل ویندوز قرار دارد، هاست ویندوزی نام دارد.
بله. خوشبختانه تقریباً تمام شرکت‌های فروش هاست حاضرند در صورت تمایل شما به مهاجرت به هاست‌های آن‌ها، کل اطلاعات وبلاگ شما را به صورت رایگان به هاست‌های خودشان منتقل کنند.
بله؛ اما به هیچ‌وجه از هاست‌های مجانی استفاده نکنید؛ به چند دلیل: ۱. در بسیاری از موارد مثل میزان فضا و یا پهنای باند محدودیت دارند؛ ۲. بر روی صفحات وبلاگ شما، تبلیغات نمایش می‌دهند؛ ۳. بعد از مدتی از شما می‌خواهند که به پلن‌های پولی‌شان مهاجرت کنید.
بعضی از هاست‌ها را می‌توان به صورت ۳ ماهه، ۶ ماهه، ۱ ساله و بیشتر خریداری کرد.
سایت‌های فروش هاست با بهانه‌های مختلفی مثل کیفیت بهتر هاست و یا پشتیبانی بهتر توسط تیم پشتیبانی شرکت و یا خدمات جانبی بیشتر، قیمت‌های خود را افزایش می‌دهند. گاهی دیده میشود قیمت یک شرکت برای یک پلن خاص، ۱۵ برابر قیمت یک شرکت دیگر برای همان پلن است.
سه راه وجود دارد: ۱. تا پایان ماه میلادی صبر کنید تا میزان پهنای باند، دوباره شارژ شود؛ ۲. با پرداخت مقداری پول، چند مگابایت یا گیگابایت پنهای باند اضافه بخرید؛ ۳. پلن خود را به پلنی قوی‌تر که پهنای باند بیشتری دارد، ارتقا دهید.
به مقدار حجم اطلاعات مبادله‌شده (ارسالی و دریافتی) یک سایت در طول یک ماه میلادی، پهنای باند گفته میشود. فرض کنید سایت شما فقط دارای یک صفحه است و متن‌ها، کدها و شکل‌های موجود در این صفحه، ۱۰۰ کیلوبایت باشد. اگر پهنای باند هاست شما مثلاً ۲۰ مگابایت باشد، به این معنی است که از ابتدای یک ماه میلادی تا پایان آن، فقط
۲۰ MB≈۲۰۰۰۰ KB ÷ ۱۰۰ KB=۲۰۰
نفر می‌توانند سایت شما را باز کنند؛ یعنی با هر بار باز شدن سایت، ۱۰۰ کیلوبایت از پهنای باند آن کم میشود. بعد از این ۲۰۰ بار، سایت شما باز نمی‌شود و عملاً از دسترس خارج میشود.
به میزان حافظه‌ای که هاست برای ذخیره کردن فایل‌های صوتی، تصویری، ویدیویی، متنی و… در اختیار شما قرار می‌دهد، فضای هاست می‌گویند. این مقدار فضا بر حسب مگابایت و گیگابایت بیان میشود.
سایت‌های ارایه‌دهنده هاست، هاست‌های خود را بسته به نیازهای مشتریان و از لحاظ مشخصات نرم‌افزاری در گروه‌های مختلفی ارایه می‌دهند. به هر کدام از این گروه‌ها که معمولاً از ضعیف به قوی دسته‌بندی می‌شوند، پلن یا سرویس می‌گویند. خوشبختانه در تمام شرکت‌های ارایه‌دهنده هاست می‌توانید پلن‌های مختلف را را یکدیگر مقایسه کنید. بدیهی است که هر چقدر هاست قوی‌تر و باکیفیت‌تری بخواهید، باید پول بیشتری هم هزینه کنید.
به زبان ساده، هاست مقداری فضای معین از هارد یک کامپیوتر قدرتمند است. این کامپیوتر از لحاظ سخت‌افزاری، بسیار قوی بوده و با سرعت بسیار بالایی و ۲۴ ساعته به اینترنت وصل است. این کامپیوتر می‌تواند به طور همزمان چندین سایت یا وبلاگ مختلف را در نقاط مختلف جهان میزبانی کند.
همان‌طور که گفته شد، به غیر از قیمت، هیچ تفاوتی بین پسوندهای com, net, org, info, biz, ir وجود ندارد؛ بنابراین هر کدام که برای نام دامنه موردنظرتان آزاد است، همان را انتخاب کنید؛ چون ممکن است نام دامنه انتخابی شما برای پسوند ir. آزاد نباشد؛ اما برای پسوند com. آزاد باشد.
به طور کلی اگر دامنه‌ای آزاد باشد، می‌توانید آن را ثبت کنید؛ اما استثناهایی هم وجود دارد. به عنوان مثال در مورد پسوندهای ir. نمی‌توانید دامنه‌‌هایی با اسم‌های خاص مثل اسم شهرها، شخصیت‌های فرهنگی و سیاسی و… را ثبت کنید. در مورد پسوندهای بین‌المللی هم نمی‌توانید اسم‌های عمومی مثل internet.com و یا web.com را ثبت کنید.
خیر. یک دامنه، به تنهایی به هیچ دردی نمی‌خورد؛ چون با وارد کردن آن در مرورگر، هیچ اتفاقی نمی‌افتد.
برای این کار می‌توانید از سایت‌های ثبت‌کننده دامنه استفاده کنید. اگر دامنه‌ای برای ثبت، آزاد باشد، با پیغامی مبنی بر آزاد بودن آن روبرو می‌شوید.
متاسفانه بعضی افراد سودجو در کار خرید و فروش دامنه هستند. این افراد تعداد خیلی زیادی دامنه رُند را یک‌جا خریداری می‌کنند و بعد در فرصت‌های مناسب آن‌ها را با قیمت‌های گاهی تا ۱۰۰ برابر قیمت واقعی آن‌ها به فروش می‌رسانند. به عبارت دیگر، این افراد در کار دلالی دامنه هستند.
حداقل زمان مالکیت یک دامنه، یک سال است. بعضی از دامنه‌ها مانند ir. را می‌توان به صورت ۵ ساله هم ثبت کرد.
خیر. هیچ تفاوتی بین پسوند دامنه‌ها وجود ندارد؛ اما معمولاً رسم بر این است که سایت‌های سازمان‌های ارایه‌دهنده خدمات رایگان دارای پسوند org. و یا سایت‌های تجاری دارای پسوند com. هستند. پسوندهایی مانند ir. و us. نیز پسوندهای کشوری نام دارند که برای هر کشور، منحصر به فرد هستند. به عنوان مثال، پسوند ایران، ir. و پسوند کشور بریتانیا، uk. است.
دامین یا دومین (domain) به نامی گفته میشود که وب‌سایت از طریق آن قابل دسترس خواهد بود. مثلا شما برای ورود به سایت شرکت تک شارک باید در نوار آدرس مرورگر خود daneshe.com را تایپ کنید تا وارد این سایت شوید، که به daneshe.com دامین گفته میشود.
دامین‌ها از دو بخش تشکیل شده‌اند، Name و tld . در مثال بالا daneshe نام دامنه و com. که در انتهای دامین قرار دارد tld است. (به tld پسوند دامین نیز گفته میشود)
برخی پسوندهای متداول عبارت اند از : com , net , org , ir, …
وبلاگ جایی برای بیان افکار، ایده‌ها، خاطرات، تجربیات و به طور کلی موضوع‌های مورد علاقه یک فرد مشخص است. نوشته‌های وبلاگ از نظر تاریخ انتشار، از جدید به قدیم مرتب و در صفحه اصلی وبلاگ قرار می‌گیرند. نویسنده یک وبلاگ بعد از انتشار نوشته خود، می‌تواند از نظرات خوانندگان نوشته خود نیز آگاه شود. وبلاگ‌نویسی نیازی به داشتن دانش برنامه‌ویسی وب ندارد.
سایت جایی برای بیان خدمات، محصولات و اخبار یک شرکت، سازمان و یا اداره است که معمولاً با اهداف تجاری و یا تبلیغاتی صورت می‌گیرد. مطالب یک سایت در صفحات مختلف قرار می‌گیرند و نسبت به وبلاگ، بروزرسانی کمتری دارد. ارتباط دوسویه‌ای که در وبلاگ‌ها وجود دارد، معمولاً در سایت‌ها دیده نمی‌شود. به طور معمول، اداره یک سایت نیاز به دانش بالاتری از نظر برنامه‌نویسی وب نسبت به وبلاگ دارد. یک سایت ممکن است توسط چند کارمند شرکت یا سازمان اداره شود.
برای ثبت دامنه سایت اطلاعات زیر میبایست در اختیار ثبت کننده قرار گیرد
- نام و نام خانوادگی
- نام شرکت / موسسه
- آدرس ایمیل معتبر (آدرس ایمیلی که به آن دسترسی دارید چرا که ایمیلهای تایید به آن فرستاده میشود)
- کد ملی 10 رقمی (در زمان ثبت دامنه های ملی)
- تلفن ثابت
- فکس (در صورت داشتن)
- مبایل
- آدرس پستی دقیق
- کد پستی 10 رقمی
نکته: برای ثبت دامنه های ملی اسکن پشت و روی کارت ملی مورد نیاز میباشد.
ضمن اینکه در فرایند ثبت دامنه های ملی این احتمال وجود دارد که nic.ir دامنه را تایید نکند یا اینکه مدارک بیشتری را از متقاضی درخواست کند.